Weinigen schrijven, heet het bij Schopenhauer in zijn verhandeling over schrijven en stijl, zoals een architect bouwt, die zijn plan van tevoren heeft ontworpen en tot in detail doordacht; de meesten schrijven veeleer zoals je domino speelt. Zoals bij domino namelijk half opzettelijk, half toevallig de ene steen naast de andere terechtkomt zo is het ook met de volgorde en samenhang van hun zinnen. Ze weten hooguit bij benadering welk beeld het geheel zal opleveren en waar het allemaal heen moet. Velen weten zelfs dat niet, maar schrijven zoals koraalpoliepen bouwen: de ene episode volgt op de andere en het gaat waar God wil …
En zo is het ook vaak met hoe een cv wordt geschreven. De opeenvolging van banen lijkt vaker een spelletje domino of de nabootsing van een koraalpoliep dan een imposant bouw-werk.