Na de verslagen van Thera en Annemiek, nog een (voorlopig) afrondend verhaal over onze salestraining. Als eerste kun je je natuurlijk afvragen waarom we daar uberhaupt aan begonnen..? Moet mond op mond reclame niet voldoende zijn? Wij vonden van niet. Nu, na afloop, is de vraag of ik er tevreden mee ben. Moeilijk te zeggen. Bij het soort diensten dat wij hebben, is het niet zo dat je opeens, na een keertje bellen, er heel veel extra van verkoopt. Maar het gaat er (mij) wel om dat er eind 2007 meer is afgezet dan eind 2006 en dat betekent dat we daar allemaal iets meer op gericht moeten zijn. We hebben nog steeds opdrachtgevers, die zo verstandig zijn om collega Annemiek in te schakelen bij reintegratie maar bij selectie van nieuwe medewerkers elk gezond verstand laten varen! Er wordt gewoon maar gebruik gemaakt van Papi-tests, van buikgevoel of van andere slechte selectietechnieken. En ook merkten we bij het bellen dat veel organisaties nu last krijgen van de gunstige economie: het is voor velen moeilijk om mensen te vinden. Terwijl er tegelijkertijd weinig moeite wordt gedaan om talenten vast te houden. Zolang dat allemaal zo is, voelt telefonische acquisitie eigenlijk een beetje als missiewerk.het is niet commercieel, nee, we brengen de boodschap hoe je met de combinatie van psychologie, gezond verstand en goede technieken uit de HR-toverdoos organisaties en mensen beter kunt laten presteren. Beste lezer, ik zit nog helemaal in de evangelisatie-stand. Past ook wel bij Pasen.

Mijn voornaamste les uit het bellen, las ik terug in een quote van eeninterview met de baas van Google: You dont learn very much when you yourself are talking. Erg van toepassing bij het onderzoeken naar de behoeften van opdrachtgevers!

Evengoed ben ik wel blij dat ik na het bellen, nu weer gewoon aan het werk kan.