Zoals ik enige posts geleden schreef, heb ik meegewerkt aan een stagebeurs voor VMBO en ROC-scholieren waarbij wij een korte sollicitatietraining zouden verzorgen.
Onze eigen stagiair Joyce en twee mensen uit ons netwerk hadden we gevraagd om mee te helpen, want het ging over maar liefst zon 150 scholieren!
Afgelopen vrijdag was het zo ver en na de nodige plichtplegingen zijn we van start gegaan met de scholieren. Ons doel was dat we in korte tijd 45 minuten de jongeren met een positieve ervaring naar de aanwezige werkgevers wilden sturen.
Opvallend was de directe benadering van veel scholieren. Dat leverde leuke gesprekken op. Zo vroeg een jongen mij bij binnenkomst: wat kan ik van jou leren? Verder bleken een aantal jongeren heel sterke ideeen te hebben over waar ze wel en niet wilden werken, zoals wel bij Albert Heijn, niet bij C1000. Waarom dat was, heb ik niet kunnen achterhalen. Meisjes die iets met mode willen, willen graag bij Zara werken en niet bij H&M. Daarvan weet ik ook niet waarom. Sommige meisjes waren dodelijk verlegen, zo verlegen dat ze de volle 45 minuten echt niets hebben gezegd.
Werken op kantoor is heel populair. Ook het dragen van jassen, petten en het gebruiken van een mobiele telefoon tijdens de bijeenkomst wordt normaal gevonden.
Een van de oefeningen was dat de ene helft van de groep werkgever was en de andere helft sollicitant. De vragen die sommigen in de rol van werkgever stelden aan sollicitanten waren echt niet volgens de NVP-sollicitatiecode! Vrijelijk werd er geinformeerd naar afkomst, mogelijke zwangerschappen en andere prive-gebieden. Zo vroeg een allochtone- jongen aan een andere allochtone jongen: waarom zou ik jou aannemen en geen Nederlander? Ook een mooi sollicitatiegesprek: ik toon veel initiatief! Waar blijkt dat uit? Dat ik iets echt niet doe als ik er geen zin in heb!
Ook bleek niemand zin te hebben in het schoonhouden van winkel of kantoorplek, want schoonmaker is mijn moeder al en ik ga niet naar school om dat ook te worden. Dat het bij veel winkels er gewoon bijhoort, stuitte op ongeloof.
Opvallend was het aantal jongens dat actief is met ontwerpen van games en daar heel enthousiast over vertelde.
Uiteindelijk was het voor alle partijen een hele leuke ervaring, voor mij was het contact met de jongeren boeiend, we konden onze kennis delen met een kritisch en actief publiek en voor de jongeren was het een blik in een nieuwe wereld. Met het volste vertrouwen ga ik er dan ook van uit dat ze allemaal op korte termijn een leuke stageplaats vinden!