Maandagavond en vorige week heb ik gefascineerd gekeken naar de Wouter tapes. Voor diegenen die het niet gezien hebben: Wouter Bos is 2 jaar gevolgd door een cameraploeg en heeft zelf bandjes ingesproken over zijn -openbare- leven tussen de verkiezingen voor de Gemeenteraad en de Tweede Kamer in.

Met het oog van een loopbaanadviseur heb ik naar Bos gekeken. Want behalve als publiek persoon, zie je hem ook als manager aan het werk. Hij is ook fractieleider, en leidt de informatie en formatie voor de PvdA.
Gedurende deze hele periode wordt hij omringd door een vaste groep adviseurs,
dertigers, die hem voortdurend adviseren over grote en kleine zaken. Hoewel, eigenlijk vooral kleine zaken. De adviseurs zijn druk met de peilingen, zijn presentatie, waar hij naar toe gaat, welke televisieprogrammas wel en niet en hoe hij over komt. Zonder verhitte debatten werd de strategie aangepast, het ultieme poldermodel. Het leek erop dat hij door zijn adviseurs gestuurd werd!

In de documentaire vind ik dat hij weinig leiderschap toont. Want hij geeft geen richting aan, is niet gefocust, hij wordt niet (zichtbaar) gedreven door een hoger doel. Verder twijfel ik er als kijker aan of hij deze zware baan ambieert. Ik verwacht ambitie te zien, gretigheid, maar het leek of hij zelf niet geloofde in zijn kansen om minister-president te worden.

Wat hebben leidinggevenden nu aan zon programma?
Allereerst houdt het je scherp: ben ik wel gefocust, weet ik waar ik naar toe wil?
Verder dwingt het je om te kijken naar de samenstelling van je team, zijn het allemaal gelijkgestemden, mensen met het zelfde MBTI-type, of is er variatie en kleur?
Vervolgens zie je wat eenzijdig samengestelde teams teweegbrengen: Middle-of-the-roadbeslissingen, waarmee de echte keuzes en issues worden vermeden.
Tenslotte zie je het resultaat van het gebrek aan leiderschap: Bos zit met een gedecimeerde fractie, waardoor zijn eigen loopbaan ook een ernstige deuk oploopt. Na twee slechte uitslagen achter elkaar, Tweede kamer en Provinciale Staten, is de kans klein dat hij bij de volgende kamerverkiezingen weer lijsttrekker wordt.

Daarom een paar ongevraagde adviezen aan Wouter Bos:
1. Kies zelfstandige, autonome adviseurs;
2. Selecteer adviseurs met uiteenlopende achtergrond, deskundigheid, cultuur en leeftijd;
3. Betrek fractieleden erbij;
4. Maak de nummer twee van de lijst een vast lid van je adviesteam. Zij, in dit geval, kan het inhoudelijke deel voor haar rekening nemen. Daarmee voorkom je situaties als toen Bos door Marijnissen op de inhoud werd aangesproken, hij geen antwoord had. Timmermans moest Bos vertellen waarom hij minister-president wilde worden! (betere verdeling van arm en rijk).